ໜັງສືພິມ ປະຊາຊົນ

ລ້ຽງສັດໃຫຍ່ສ້າງລາຍຮັບ ໃຫ້ຄອບຄົວພົ້ນທຸກ

ເຜີຍແຜ່ໂດຍ: ທ່ານ ຈັນທະໄມຕຣີ ເທບສີເມືອງ ເວລາ: 16/01/2020 10:30:45 ຈຳນວນຢ້ຽມຊົມ 1621 ຄັ້ງ

ການລ້ຽງສັດເປັນກິດຈະ ກຳໜຶ່ງທີ່ຄວບຄູ່ກັບການປູກຝັງຂອງຊາວກະສິກອນ ແລະ ໄດ້ກາຍເປັນແຫຼ່ງລາຍຮັບເຂົ້າຄອບຄົວ ສາມາດເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວຂອງທ່ານ ນາງ ໂຍທອງ ແພງສຸລິດ ບ້ານໂສດ ເມືອງແອດ ແຂວງຫົວພັນ ຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກ.
ທ່ານ ນາງ ໂຍທອງ ແພງສຸລິດ ໄດ້ຮັບກຽດຕາງໜ້າຄອບຄົວຕົວແບບໃນການລ້ຽງສັດໃຫຍ່ລາຍງານຕໍ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ V ຂອງອົງຄະນະພັກເມືອງແອດ ໃນທ້າຍເດືອນທັນວາ 2019 ຜ່ານມາໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ຄອບຄົວຂອງຕົນມີສະມາຊິກທັງໝົດ 5 ຄົນ, ໃນນັ້ນມີແຮງງານຕົ້ນຕໍ 2 ຄົນ ໂດຍໄດ້ຢຶດຖືອາຊີບເຮັດໄຮ່-ເຮັດນາ ແລະ ລ້ຽງສັດໃຫຍ່ປະເພດຄວາຍຈຳນວນໜຶ່ງ ເພື່ອໄວ້ໃຊ້ແຮງງານແກ່ໄຖ ແລະ ຂາຍແລກປ່ຽນສິນຄ້າ ໃນໄລຍະຜ່ານມາຂັ້ນຕອນການລ້ຽງແມ່ນແບບປະຖົມປະຖານ, ປ່ອຍປະຕາມທຳມະຊາດ, ບໍ່ໄດ້ຮັບການສັກຢາກັນພະຍາດ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ສັດລົ້ມຕາຍ ຍ້ອນພະຍາດລະບາດຕະຫຼອດມາ.
ຕົກມາຮອດປີ 2010 ຄອບ ຄົວຂອງຕົນເອງໄດ້ຕັດສິນໃຈຊື້ງົວຈຳນວນ 5 ແມ່ ແລະ ລູກນ້ອຍ 1 ໂຕ ມາລ້ຽງຕາມທຳມະຊາດ ພ້ອມທັງທົດລອງໃຊ້ຢາກັນພະຍາດ ແຕ່ເຫັນວ່າຍັງມີສັດຕາຍ ຍ້ອນຂາດປະສົບການໃນການນຳໃຊ້ຢາ ພຽງແຕ່ອາໄສຖອດຖອນບົດຮຽນນຳຜູ້ທີ່ມີປະສົບການແລ້ວຊື້ມາສັກເອງ. ພຽງເທົ່ານັ້ນ, ຮອດປີ 2012 ເຫັນວ່າສັດລ້ຽງມີການແຜ່ຂະຫຍາຍຈຳນວນ 11 ໂຕ ລວມທັງຕົ້ນທຶນລວມເປັນງົວ 17 ໂຕ, ຄວາຍ 10 ໂຕ ແລະ ໄດ້ຂາຍອອກປີລະ 2 ໂຕ ເຮັດໃຫ້ມີລາຍຮັບປະມານ 5 ລ້ານກີບຕໍ່ປີ, ເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວຄ່ອຍໆມີຊີວິດທີ່ດີຂຶ້ນໃນລະດັບໜຶ່ງ.
ຮອດປີ 2013 ໄດ້ມີກອງທຶນສິນເຊື່ອຂອງໂຄງການປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຊາວກະສິກອນເຂດພາກ ເໜືອ ສປປ ລາວ ໂດຍແມ່ນສະຫະພັນແມ່ຍິງເປັນຜູ້ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ທາງໂຄງການໄດ້ສະໜອງແກ່ນຫຍ້າເພື່ອມາປູກໃຫ້ສັດກິນ ແລະ ຄອບຄົວກໍໄດ້ກູ້ຢືມເງິນຈຳນວນໜຶ່ງ ເພື່ອຊື້ແນວພັນສັດຈຳນວນ 2 ໂຕປ່ຽນແທນແນວພັນເກົ່າທີ່ມີອາຍຸແກ່.
ໃນປີ 2015 ໄດ້ມີໂຄງການລ້ຽງສັດເພື່ອເປັນສິນຄ້າໃນເຂດພາກເໜືອຂອງ ສປປ ລາວ ເຂົ້າມາຈັດຕັ້ງກຸ່ມລ້ຽງສັດໃຫຍ່ຢູ່ບ້ານຂອງຕົນ ຈຶ່ງໄດ້ອາສາສະໝັກເຂົ້າເປັນສະມາຊິກກຸ່ມ ແລະ ໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມທາງດ້ານເຕັກນິກໃນການລ້ຽງ, ພ້ອມທັງໄດ້ຮັບການສະໜອງແນວພັນຫຍ້າປູກເພື່ອລ້ຽງສັດໃຫຍ່ໃນເບື້ອງຕົ້ນໄດ້ບຸກເບີກເນື້ອທີ່ດິນປູກຫຍ້າຈຳນວນ 0,5 ເຮັກຕາ, ຄຽງຄູ່ກັບການລົງຕິດຕາມ, ແນະນຳວິທີລ້ຽງເດືອນລະເທື່ອຈາກວິຊາການໂຄງການ ເຮັດໃຫ້ຈຳນວນສັດຕາຍຫຼຸດລົງ ແລະ ມີສັດເພີ່ມຂຶ້ນ ພ້ອມຂາຍອອກປະເພດງົວປີລະ 2 ໂຕ, ຄວາຍ 2 ໂຕ ມີກຳໄລ 13 ລ້ານກີບ/ປີ.
ໃນປີ 2018-2019 ໂດຍ ໄດ້ຮັບໂອກາດເຂົ້າຮ່ວມຝຶກ ອົບຮົມເຕັກນິກການລ້ຽງງົວທອມນຳໂຄງການ ຈຶ່ງໄດ້ຂະຫຍາຍເນື້ອທີ່ປູກຫຍ້າເພີ່ມຕື່ມເປັນ 1,5 ເຮັກຕາ ຊຶ່ງເລີ່ມຈາກຊື້ງົວຈາກບ່ອນອື່ນມາທອມຄັ້ງລະ 2 ໂຕ ໂດຍປະຕິບັດຕາມຂັ້ນຕອນຢ່າງເຄັ່ງຄັດເປັນຕົ້ນແມ່ນ ກ່ອນເອົາງົວເຂົ້າຄອກຂັງຕ້ອງໄດ້ຮັບການສັກຢາກັນພະຍາດ ແລະ ສັກຢາຂ້າແມ່ທ້ອງກ່ອນ ຈາກນັ້ນ, ຈຶ່ງເຂົ້າສູ່ການລ້ຽງໂດຍຕັດຫຍ້າໃຫ້ກິນມື້ລະ 2 ຄັ້ງ, ເອົາເຂົ້າໜຶ້ງໃຫ້ກິນເປັນອາຫານເສີມປະມານ 200 ກຣາມ/ມື້; ບົດຮຳ ຫຼື ສາລີປະສົມຕົ້ນກ້ວຍທີ່ຖອນແລ້ວ, ຟັກມັນຕົ້ນປະສົມເກືອໃຫ້ກິນມື້ລະ 1 ກິໂລ ຜ່ານການລ້ຽງ, ໃຊ້ເວລາພຽງ 3 ເດືອນສາມາດຂາຍອອກໄດ້ກຳໄລ 3 ລ້ານກີບຕໍ່ຄັ້ງ ຮູບການຈຳໜ່າຍແມ່ນສະໜອງໃຫ້ຕະຫຼາດພາຍໃນເມືອງ.
ທ່ານ ນາງ ໂຍທອງ ແພງສຸລິດ ກ່າວຕື່ມອີກວ່າ: ການລ້ຽງງົວທອມຂອງຕົນເອງຖືວ່າປະສົບຜົນສຳເລັດຍ້ອນອຳນາດການປົກຄອງບ້ານໄດ້ແບ່ງເຂດລ້ຽງສັດອອກຈາກເຂດເຮັດການຜະລິດ ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສະດວກຫຼາຍຂຶ້ນ; ມີສວນຫຍ້າພຽງພໍກັບຈຳນວນສັດ ແລະ ມີຕົ້ນທຶນໃນການລ້ຽງ; ໄດ້ຮັບການແນະນຳຈາກວິຊາການ ແລະ ສັດໄດ້ຮັບການສັກຢາກັນພະຍາດຢ່າງເປັນປົກກະຕິ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ກໍມີບາງບັນຫາທີ່ຍັງທ້າທາຍເປັນຕົ້ນແມ່ນ ສວນຫຍ້າຢູ່ໄກບ້ານເຮັດໃຫ້ໃຊ້ເວລາດົນໃນການໄປຕັດຫຍ້າມາໃຫ້ສັດກິນແຕ່ລະຄັ້ງ ແລະ ການລະບາດຂອງພະຍາດມີຫຼາຍຊະນິດເຮັດໃຫ້ພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການປ້ອງກັນ.
ດ້ວຍເຫດຜົນຕ່າງໆທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງ, ມາຮອດປັດ ຈຸບັນຄອບຄົວຂອງທ່ານ ນາງ ໂຍທອງ ແພງສຸລິດ ມີສັດລ້ຽງປະເພດງົວ 16 ໂຕ, ຄວາຍ 6 ໂຕ ແລະ ໃນປີຜ່ານມາສາມາດຂາຍງົວທອມໄດ້ 6 ໂຕ, ງົວລ້ຽງທຳມະຊາດ 3 ໂຕ ແລະ ຄວາຍ 3 ໂຕ ລວມເປັນເງິນທັງໝົດ 36 ລ້ານກີບ, ສະເລ່ຍລາຍຮັບສະເພາະລ້ຽງສັດໄດ້ 7 ລ້ານກວ່າກີບຕໍ່ຄົນຕໍ່ປີ ເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວຂອງຕົນສາມາດຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກ ພ້ອມທັງມີເງິນສົ່ງລູກຮຽນຢູ່ພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ, ມີເຄື່ອງມືຮັບໃຊ້ຄົວເຮືອນເຊັ່ນ: ລົດຈັກ, ໂຮງສີເຂົ້າ, ລົດໄຖນາເດີນຕາມ, ຈັກປັ່ນເຂົ້າ, ຈັກຕັດຫຍ້າ, ຕູ້ເຊື່ອມຈອດໂລຫະ, ມີເຮືອນຢູ່ຖາວອນຈຳນວນ 1 ຫຼັງ ແລະ ເຮືອນກຳລັງສ້າງໃໝ່ 1 ຫຼັງ.
ປັດຈຸບັນ, ຄອບຄົວຂອງທ່ານ ນາງ ໂຍທອງ ແພງສຸລິດ ໄດ້ຢຶດຖືອາຊີບລ້ຽງສັດເປັນຕົ້ນຕໍ ແລະ ເຮັດນາປູກເຂົ້າເປັນສຳຮອງ, ຢຸດຕິການຖາງປ່າເຮັດໄຮ່ຢ່າງສິ້ນເຊີງ. ພ້ອມທັງວາງແຜນລ້ຽງງົວທອມເພື່ອຕອບສະໜອງຊີ້ນໃຫ້ແກ່ສັງຄົມຢູ່ທ້ອງຕະຫຼາດພາຍໃນເມືອງຂອງຕົນ ແລະ ຕ່າງເມືອງໃຫ້ໄດ້ປີລະ 4 ຊຸດ ຫຼຶື 8 ໂຕຕໍ່ປີ ຄາດວ່າຈະມີກຳໄລປະມານ 12 - 15 ລ້ານກີບ/ປີ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ຈະເອົາໃຈໃສ່ບົວລະບັດສັດລ້ຽງໃຫ້ມີການຈະເລີນເຕີບໂຕ ແລະ ແຜ່ພັນດີ, ວາງແຜນບໍລິຫານສວນຫຍ້າໃຫ້ເໝາະສົມໂດຍຈະຈັດແບ່ງເປັນລັອກແລ້ວປ່ອຍສັດເຂົ້າກິນແບບໝູນວຽນ ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນແຮງງານໃນການຕັດຫຍ້າ ແລະ ຈະປັບປຸງການລ້ຽງສັດຂອງຕົນເປັນສູນຮຽນຮູ້ໃຫ້ແກ່ຜູ້ທີ່ສົນໃຈໄດ້ມາຖອດຖອນບົດຮຽນນຳ.